strona główna podsumowaina

Podsumowanie roku 2014

Joanna Barańska

 

Czytaj podsumowanie


Wielkie Piękno
Paolo Sorrentino oprowadza po martwym Rzymie, znanym już z filmów Felliniego. Starzejący się, acz czarujący Jep Gambardella ironicznie podsumowuje kondycję współczesnego świata. Upadek wartości, śmieszność arystokracji, brak autorytetów – a wszystko to w urzekającej, zapadającej w pamięć oprawie. Wielce piękne.
Zobacz także: Przyjaciel księżniczek ma klucze do wszystkich drzwi („Wielkie piękno”)

Grand Budapest Hotel
W najnowszym filmie Wesa Andersona dominuje ubrana w subtelne obrazki tęsknota za światem, który dawno przeminął. Przedstawiona historia została zainspirowana życiem i twórczością Stefana Zweiga – to skłoniło mnie do sięgnięcia po utwory austriackiego pisarza. W pewnym momencie wręcz zapadłam na Zweiga i nie mogłam czytać nic innego. Bardzo polecam takie „choroby”.
Zobacz także: Wielkie ucieczki Wesa Andersona – cz. 1

Zaginiona dziewczyna
David Fincher w formie. Ekranizacja powieści Gillian Flynn o rozkładzie małżeńskiej idylli. Fenomenalna Rosamund Pike zmywająca z siebie cudzą krew pod prysznicem, Ben Affleck u szczytu swoich aktorskich możliwości, trzymający w napięciu scenariusz, ironiczny humor. Podczas seansu złośliwie śmiałam się ze wszystkich par, które przyszły do kina na randkę. À propos randkowania – podobno, gdy córka Finchera pochwaliła się tacie, że ulubionym filmem jej nowego chłopaka jest Fight Club, reżyser kazał jej zmienić obiekt zainteresowań. A gdyby dziecię reżysera przyprowadziło do domu dziewczynę, której ulubionym filmem jest właśnie Zaginiona dziewczyna – jak zareagowałby Fincher? Pewnie bardziej histerycznie.

Cenzura „Golgota Picnic”
Groźby kleru i kiboli skłoniły organizatorów Malta Festival do odwołania spektaklu, którego – uwaga! – nikt wcześniej nie miał okazji obejrzeć. Gdy tekst udostępniono i wreszcie każdy mógł go przeczytać, opór jakoś złagodniał. Albo może protesty zwyczajnie znudziły się protestującym? W końcu, ileż można krzyczeć „hańba!” w Teatrze Starym.

Afera Dunin-Karpowicz
Na ten temat chyba powiedziano już wszystko. Dodam tylko, że trochę śmieszy naiwność wieszczących wzrost czytelnictwa dzięki tej sprawie. Chyba nie o taką popularyzację literatury chodziło.

Hardkor Disko
W recenzjach powtarza się, że nowatorski, intrygujący, oryginalny. Dziwaczne dziecko Krzysztofa Skoniecznego to film, którego nie da się poskładać w całość. Rodzi pytania, na które nie udziela odpowiedzi – zamiast tego wprowadza zamęt. Trailer przyciągał, film nie dał tego, czego oczekiwałam. Do tego minus w minusie, czyli Jaśmina Polak (która, moim skromnym zdaniem, zawsze gra Jaśminę Polak). Miało być lepiej. Przykre.
Zobacz także: Warszawska tragedia koksem zakrapiana („Hardkor Disko”)

Utopia
Obejrzałam w tym roku niezgorszą ilość seriali, jednak żaden nie zrobił na mnie takiego wrażenia jak produkcja C4. Teorie spiskowe, wyraziści bohaterowie, fantastyczna estetyka i świetny soundtrack. Niestety, emisję zakończono po dwóch sezonach. Format wykupiło HBO – „przetwarzaniem” Utopii zajmą się m.in. David Fincher i Gillian Flynn. Oby było na co czekać.
Zobacz także: Liga Zła kontra nieznośne dzieciaki („Utopia”)

powrót do góry